Margaretki
"Modlitwa sprawiedliwego ma wielką moc, pełną skuteczności."
(Jk 5,16)
Apostolat „Margaretka” to wspólnota osób, które podejmują stałą modlitwę w intencji kapłanów. Każda grupa składa się z siedmiu osób, a każda z nich obejmuje modlitwą jednego wybranego kapłana w określonym dniu tygodnia, tworząc dla niego niejako „wieniec” codziennego wsparcia. Członkowie apostolatu modlą się o świętość życia kapłańskiego, wytrwałość w powołaniu oraz Boże błogosławieństwo w posłudze. „Margaretki” są cichym, ale niezwykle ważnym zapleczem duchowym parafii, które wspiera duszpasterzy w ich odpowiedzialnej pracy. Do wspólnoty może dołączyć każdy, kto pragnie otoczyć kapłanów swoją modlitwą i troską.
Margaretki
Znaczenie historyczne
Początki apostolatu „Margaretka” sięgają życia Margaret O’Donnell, młodej Kanadyjki, która po zachorowaniu na polio została sparaliżowana i swoje cierpienie ofiarowała w intencji kapłanów oraz parafii. Z czasem coraz więcej osób – w tym wielu księży – prosiło ją o modlitwę, a ona poświęciła temu całe swoje życie aż do śmierci w wieku 40 lat. Po jej odejściu prof. Louise Ward, znająca Margaret osobiście, rozpoczęła w 1981 roku szerzenie modlitwy za kapłanów pod nazwą „Margaretka”. Symbolem tego dzieła stał się biały jastrun, popularnie zwany margaretką.
